Τεχνικές κινούμενης εικόνας.

Τη δεύτερη μέρα του σεμιναρίου είχα την τύχη να παρακολουθήσω το βιωματικό εργαστήριο κινούμενης εικόνας.Τι είναι αυτό;Η τεχνική δημιουργίας ταινίας από διαδοχικές λήψεις φωτογραφιών.Η αλήθεια είναι πως στην αρχή προβληματίστηκα με το αντικείμενο.Αλλα σύντομα άλλαξα γνώμη και διαπίστωσα πως είναι τελικά πολύ πολύ εύκολο!Απλά χρειάζεται υπομονή και αρκετό χρόνο.
Η Χριστίνα Ντεπιάν είναι εκπαιδευτικός και εικαστικός και εισηγήτρια στο συγκεκριμένο εργαστήριο....Στην ιστοσελίδα της http://kinoumeno.gr μας ταξιδεύει στον κόσμο της κινούμενης εικόνας.

Η τεχνική αυτή μπορεί να διδαχτεί σε παιδιά Γ' Δημοτικού και άνω...Πριν την έναρξη της διαδικασίας δημιουργίας ταινίας μέσα από εικόνες, καλό θα ήταν να μιλήσουμε με τους μαθητές για την ιστορία της κινούμενης εικόνας,από πότε άρχισε να εμφανίζεται(θα δείτε αντίστοιχες εικόνες στο παραπάνω λινκ).Κι έπειτα να μιλήσουμε για τα κατασκευάσματα που δημιούργησε ο άνθρωπος για να δώσει την εντύπωση της κίνησης.Όπως το φιλοσκόπιο(flip book):

Ή το θαυματοτρόπιο που επίσης μπορείτε να φτιάξετε με τους μαθητές σας:

Ή να τους δείξετε ένα βίντεο από ένα ζωοτρόπιο:

Και αφού μιλήσετε για τις τεχνικές αυτές,για να πάρουν οι μαθητές μια ιδέα,μπορείτε να αρχίσετε!

Για να φτιάξετε την ταινία σας θα χρειαστείτε

• μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή(κατά προτίμηση με τρίποδο για να είναι σταθερή σε μια θέση)
• χαρτοταινία(για να τη δέσετε καλύτερα)
• ένας υπολογιστής με εγκατεστημένο το πρόγραμμα κατασκευής ταινίας(πχ windows movie maker)
• πολλή υπομονή
• φαντασία
• διάφορα υλικά(πχ αλεύρι, πλαστελίνη, χαρτιά για κολάζ,αντικείμενα ή ζωγραφισμένα σχέδια)
• ένα σκηνικό

Αφού στήσετε την φωτογραφική μηχανή απέναντι ή πάνω από το σκηνικό και την στερεώσετε καλά,αρχίζετε και βγάζετε φωτογραφίες με μια μικρή κάθε φορά κίνηση των αντικειμένων.Να θυμάστε πως για να δημιουργήσετε 1 δευτερόλεπτο της ταινίας χρειάζεστε περίπου 5 φωτογραφίες,οπότε μην τσιγκουνευτείτε!Να βγάλετε μπόλικες!

Στο www.kinoumeno.gr θα βρείτε και ιδέες και πολύτιμες συμβουλές για τη δημιουργία της ταινίας σας!
Ένα ενδιαφέρον βίντεο και πολύ κατατοπιστικό είναι και αυτο 

Σας προτείνω να το δοκιμάσετε στην τάξη!Μπορει να έχει πολλή πολλή δουλειά, αλλά αξίζει τον κόπο.Κι εμείς σαν μικρα παιδιά το δοκιμάσαμε και μας ενθουσίασε!

Καλή επιτυχία!

Κόκκινη κλωστή δεμένη....

Κόκκινη κλωστή δεμένη   

στην ανέμη τυλιγμένη

δώσ'της κλώτσο να γυρίσει

παραμύθι ν'αρχινήσει.

Το σεμινάριο που παρακολούθησα το Σαββατοκύριακο έλαβε χώρα σε ένα δημοτικό σχολείο της περιφέρειας της οποίας ανήκω,και συγκεκριμένα στο 26ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου.Διοργανώθηκε από τις υπεύθυνες πολιτιστικών θεμάτων της Πρωτοβάθμιας και διήρκησε 10 ώρες. Έμαθα πολλά και θα τα μοιραστώ μαζί σας.

Το εργαστήριο που παρακολούθησα την πρώτη μέρα αφορούσε το παραμύθι...Ο ησηγητής και αφηγητής παραμυθιών(αξίζει να αναφερθεί το όνομά του) Δημήτρης Αβούρης ήταν πραγματικά απολαυστικός.
Αρχικά είπαμε πέντε πράγματα για το παραμύθι...Τι μπορεί να σημαίνει παραμύθι.Αφού είπαμε πως μέσα απ'αυτό μπορούν να εκφραστούν αλήθειες ,συνεχίσαμε με τους κανόνες του παραμυθιού.
Σας τους παραθέτω λοιπόν:

• Το παραμύθι δεν έχει συγκεκριμένο κοινό....Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και μπορεί να δουλευτεί απο το νηπιαγωγείο ως το λύκειο.
• Αρχίζει πάντα με το "Μια φορά κι έναν καιρό " και τελειώνει με το "Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα".
• Προβάλλει τα ανθρώπινα συναισθήματα.
• Πρωταγωνιστούν ανθρώπινοι χαρακτήρες (με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους,όπως πχ Ο τεμπέλης φούρναρης).
• Πρωταγωνιστούν ζώα αλλά και άνθρωποι.πχ λιοντάρι.
• Μιλάνε για τις ανθρώπινες συνήθειες.
• Στα παραμύθια βλέπουμε τα στοιχεία της φύσης.
• Δεν υπάρχουν χρώματα,ούτε εικόνες ούτε υποκοριστικά.(Να το εξηγήσω αυτό:Προτιμώ να πω"το λιβάδι" απ'οτι "το πράσινο λιβάδι".Κι αυτό για να μην περιορίσω τη φαντασία του μαθητή. Εικόνες πάλι προτιμώ να μην δείχνω κατά την αφήγηση του παραμυθιού.Μπορεί να γίνει σαν εργασία μετά την αφήγηση η εικονογράφηση. Τα υποκοριστικά πάλι τα χρειάζομαι ΜΟΝΟ για να δείξω το μικρό μέγεθος.)
• Στα παραμύθια δεν χωράει τίποτα το σύγχρονο πχ δεν θα'λεγα "μια ομπρέλα"...Αλλά αν η ομπρέλα ήταν φτιαγμένη από πούπουλα για παράδειγμα , θα μπορούσα να τη χρησιμοποιήσω στο παραμύθι μου.
• Τέλος , κάνω χρήση όσων γνωρίζω μόνο πχ ο χώρος που θα εκτυλίσσεται το παραμύθι μου δεν μπορεί να είναι η έρημος Σαχάρα..γιατί δεν γνωρίζω κάτι γι αυτήν με βιωματικό τρόπο.

Οι παραπάνω είναι οι βασικοί κανόνες συγγραφής παραμυθιού.


Συγγραφή παραμυθιού:
Αρχίζω από τον τίτλο.Ο τίτλος θα πρέπει να είναι δελεαστικός και αν δώσουμε ένα χαρακτηριστικό στον ήρωα μας θα ήταν πιο δελεαστικό να είναι αντιφατικό πχ Ο καλόκαρδος λύκος.
Δεν θα μπορούσα να πω "Ο βρώμικος ποντικός" για παράδειγμα γιατί ένας ποντικός είναι πάντα βρώμικος....άρα δεν θα ήταν δελεαστικό.

1. Στην αρχή του παραμυθιού μου δεν αποκαλύπτω ακόμα τον  χαρακτηρισμό του ήρωά μου.πχ.Θα πω "Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας λύκος"...και όχι "...ένας καλόκαρδος λύκος"
2. Συνεχίζουμε με τον χώρο,πού ζούσε....
3. Έπειτα δικαιολογώ τον τίτλο μου,γράφω δηλαδή τι ήθελε και τι δεν ήθελε ο ήρωάς μου.
4. Στη συνέχεια ο ήρωάς μου πρέπει να περάσει από τρεις δοκιμασίες έτσι ώστε να δοθεί η λύση του προβλήματος στο τέλος..
5. Τέλος, δίνεται η λύση του παραμυθιού.Το πάθημα γίνεται για τον ήρωα μάθημα.
6. Και τελειώνουμε με τη πρόταση "Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα".

Τώρα σε μια ανάρτηση δεν χωράνε όλα όσα ειπώθηκαν στο εργαστήριο συγγραφής παραμυθιού , αλλά ελπίζω να σας έδωσα μια γενική εικόνα.Καλή επιτυχία λοιπόν!!!!!!

Το μαγαζάκι μιας τάξης.

Δουλεύοντας σε σχολεία με δίγλωσσα παιδάκια αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες στην εκμάθηση βασικών δεξιοτήτων, τόσο του γραπτού λόγου ή του προφορικού λόγου...Το αξιοπερίεργο ήταν πως αντιμετώπισα και δυσκολίες σε δεξιότητες των  Μαθηματικών ή στην εκμάθηση των τεσσάρων πράξεων ή των δεκαδικών αριθμών,ή των κλασμάτων....Διδάσκοντας λοιπόν σε τρίτη δημοτικού (έτος 2008 τότε) αποφασίσαμε να φτιάξουμε το δικό μας μαγαζάκι....Σκοπός μας ήταν μέσα απο το παιχνίδι και λαμβάνοντας ρόλους να γίνει πιο εύκολη η εκμάθηση των πράξεων με δεκαδικούς αριθμούς και με βιωματικό τρόπο τα παιδιά να μάθουν τα κέρματα και χαρτονομίσματα του ευρώ και κατ' επέκταση να διαχειρίζονται τα χρήματα, να δίνουν ρέστα,να χρησιμοποιούν τον υπολογιστή τσέπης,ακόμα και να κάνουν νοερούς υπολογισμούς,κάτι στο οποίο δίνεται μεγάλη έμφαση στα νέα βιβλία...

Το δικό μας μαγαζάκι φτιάχτηκε από φελιζόλ(βέβαια μπορεί να στηθεί και σε ένα απλό θρανίο) και βάφτηκε με πλαστικό χρώμα....Η κατασκευή ήταν εύκολη και απλή κι έγινε στο σχολείο,γιατί και η μεταφορά θα ήταν δύσκολη αλλιώς(γι' αυτό και μετά την λήξη του έτους και την μετάθεσή μου, το μαγαζάκι μας έμεινε εκεί για κάποιον άλλον συνάδελφο) ....Μετά τα παιδιά ανέλαβαν να φέρουν συσκευασίες από προϊόντα.Εφόσον είχαμε ένα μικρό παντοπωλείο έφεραν συσκευασίες από διάφορα προϊόντα,από τρόφιμα εώς είδη περιποίησης.Βέβαια το μαγαζάκι μπορεί να στηθεί με διάφορα είδη, με παιχνίδια για παράδειγμα ή ό,τι άλλο θέλετε....

Βάλαμε και τιμές και ήταν έτοιμο.....Το συγκεκριμένο σχολείο διέθετε και πλαστικά ευρώ, κέρματα και χαρτονομίσματα αλλά βοηθάνε και τα ήδη υπάρχοντα στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου των μαθητών...Μια μαθήτρια μας εφοδίασε και με μια ταμειακή μηχανή αλλά και χωρίς αυτήν θα χρησιμοποιούσαμε έναν υπολογιστή τσέπης για παράδειγμα ή τον πίνακα για τις πράξεις...

Στο μαγαζάκι σας μπορείτε να εντάξετε και την έννοια της ανακύκλωσης.Εμείς τουλάχιστον το κάναμε αφού με την λήξη του σχολικού έτους και μετά από συζήτηση για την ανακύκλωση και την σημασία της,μαζέψαμε όλες τις συσκευασίες και τις πετάξαμε στους ειδικούς κάδους.

Δυστυχώς αυτήν την στιγμή δεν έχω διαθέσιμη την φωτογραφία από το δικό μας μαγαζάκι γιατί προς δυσάρεστη έκπληξή μου, χάθηκαν οι περισσότερες από τις φωτογραφίες μου...Ευελπιστώ να τις βρω με τη βοήθεια ενός ειδικού....Έχει δρομολογηθεί πάντως η διαδικασία αυτή....Και περιμένω....

Teacher........What I really do.......

Να και κάτι που μου άρεσε πολύ!!!!Αφιερωμένο στους εκπαιδευτικούς λοιπόν.

Αίθουσες με χρώμα

Έχω ένα θέμα με τις λευκές αίθουσες...Δεν με αντιπροσωπεύουν καθόλου,δεν με εκφράζουν...Κι αυτό είναι εντελώς δική μου άποψη...και μιλώ μονο για τον εαυτό μου....

Προσωπικά,θέλω να εργάζομαι σε μια σχολική τάξη ανάμεσα σε χρώματα,ερεθίσματα κάθε είδους,όμορφες εικόνες και εργασίες μαθητών αναρτημένες στους τοίχους....Κάτι τέτοιο δηλαδή....       


ή κάτι τέτοιο....


Φυσικά όλα αυτά φαίνονται ουτοπικά....γιατί ζούμε στην Ελλάδα που δεν διαθέτει ούτε άπλετο διδακτικό χρόνο στα σχολεία της, ούτε άπλετο χρήμα....Και φυσικά οι φωτογραφίες που είδατε δεν είναι δικές μου....
Σε αναζήτηση στο διαδίκτυο έπεσα εντελώς τυχαία πάνω σε εκπαιδευτικά sites που εκτός από ιδέες,υπήρχαν και φωτογραφιες αιθουσών σαν τις παραπάνω (κάτι που με άφησε άφωνη),αλλά και βοηθήματα για τον εκπαιδευτικό σε εκτυπώσιμη μορφή...Σας τα παραθέτω λοιπόν:

• http://www.teachingideas.co.uk/  Εδώ  θα βρειτε μπόλικες ιδέες για την τάξη γραμμένες όμως στα αγγλικά....

• http://www.sparklebox.co.uk/  Εδώ υπάρχουν βοηθήματα για το δάσκαλο σε εκτυπώσιμη μορφή...Προς έκπληξή μου σήμερα είδα πως έχουν μεταφραστει και στα ελληνικά κάποια από αυτα!

• http://www.sparklebox2.co.uk/Επίσης βοηθήματα σε εκτυπώσιμη μορφή..Κι από αυτά πάλι είναι αρκετά μεταφρασμένα στα ελληνικά! 

Και στα τρία παραπάνω λινκς  θα βρείτε φωτογραφίες από σχολεια του εξωτερικού,(βέβαια μιλάμε για πολύ διαφορετικές συνθήκες από τις δικές μας),για να πάρετε ιδέες και να εμπνευστείτε!

Καλώς ήρθατε λοιπόν....

Όντας δασκάλα σε ελληνικά σχολεία, συχνά αναζήτησα στο διαδίκτυο τρόπους για να με βγάλουν από το αναπόφευκτο αποτέλεσμα...να γίνει η διδασκαλία ανιαρή και αγγαρεία για όλους....και για μαθητές και για τους εκπαιδευτικούς....Η αλήθεια είναι πως σε όλα τα ελληνικά sites δεν βρήκα τίποτα να με βοηθήσει όσο ήθελα...Ήθελα ιδέες...Κι αυτό θα προσπαθήσουμε να κανουμε στις "Τάξεως ιστορίες"....Να ανταλλάξουμε ιδέες.....Κατά βάση ιδέες που αξιοποιούνται στο χώρο του σχολείου αλλά γίνονται δεκτές και ιδέες που μπορούν να αξιοποιηθούν και εκτός σχολείου....

Αυτήν την στιγμή απέχω περίπου έναν χρόνο απο τον χώρο της εκπαιδευσης,αφού έφερα στον κόσμο την κόρη μου,αλλά να πω την αλήθεια μου έχει λείψει πολύ ο ήχος του κουδουνιού,η φασαρία των μαθητών στο διάλειμμα (και όχι μόνο) και ανυπομονώ να έρθει ο Σεπτέμβρης.....

Αναμένετε λοιπόν......Μέχρι τότε,θα μοιραστώ ιδέες απο προηγούμενα χρονια...